[ Pobierz całość w formacie PDF ]
dzi, że są posłuszni przykazaniom Bożym, jednak nie posiadają w ser-
cu miłości Bożej, która spłynęłaby na bliznich. Chrystus wzywa ich do
połączenia się z Nim w dziele ratowania świata, im zaś wystarcza po-
wiedzenie: Tak jest, panie , lecz nic nie robią. Nie współpracują na-
wet z tymi, którzy wykonują dzieło Boże. Są bezczynni. Jak ów nie-
wierny syn obiecujÄ…. PrzychodzÄ… do zboru i przyjmujÄ… zwiÄ…zane z tym
obowiązki, przyrzekają przyjąć Słowo Boże, przyrzekają Mu być po-
słuszni i poświęcić się Jego służbie. Jednak tych przyrzeczeń nie do-
trzymują. W swym wyznaniu oświadczają, że są dziećmi Bożymi, ale
życiem i charakterem zapierają się tego pokrewieństwa. Nie podpo-
rządkowują Bogu swojej woli, ich życie jest kłamstwem.
Z obietnicy posłuszeństwa wywiązują się tylko wówczas, gdy nie
wymaga ona ofiary; ale kiedy trzeba ofiarować siebie wycofują się.
W ten sposób zanika poczucie obowiązku i świadome przekraczanie
przykazań Bożych staje się przyzwyczajeniem. Ucho mogło słuchać
178 nadzieja.pl
Christ Object Lessons
wersja dla Adobe Acrobat Reader, © 2002
Słowa Bożego, zniknęła natomiast siła duchowego pojmowania. Ser-
ce stało się twarde, piętno legło na sumieniu.
Niech nam się nie zdaje, że służymy Chrystusowi, gdy nie okazu-
jemy mu zdecydowanej wrogości. W ten sposób oszukujemy własne
dusze. Jeśli nie wykorzystujemy w Bożej służbie tego, co On nam dał:
czas, środki materialne czy jakiekolwiek inne powierzone dobra, wów-
czas jesteśmy Jego przeciwnikami.
Szatan wykorzystuje brak zdecydowania i lenistwo pozornych
chrześcijan do wzmocnienia swych sił i przeciągnięcia dusz na swoją
stronę. Wielu tych, którzy myślą, że choć nie działają bezpośrednio
dla Chrystusa, jest jednak po Jego stronie, oddaje wrogowi przedpole
i daje przewagę. Nie pracując pilnie dla Mistrza, nie spełniając przy-
jętych wobec Niego zobowiązań, pozwalają szatanowi opanować du-
sze, które powinny odnosić zwycięstwo dla Chrystusa.
Lenistwo i bezczynność nigdy nas nie uratują. Osoba naprawdę
nawrócona nie może prowadzić życia bezużytecznego, nie pomagając
innym. Niemożliwe jest, żeby płynąć z ogólnym prądem i dostać się do
nieba. Człowiek leniwy nie ma do niego dostępu. Jeśli nie walczymy o
dostęp do królestwa niebieskiego, jeśli nie staramy się dowiedzieć, ja-
kie są jego prawa nie jesteśmy zdolni stać się jego obywatelami. Lu-
dzie, którzy wzdragają się być współpracownikami Boga na ziemi, nie
będą nimi również i w niebie. Nie byłoby bezpiecznie ich tam przyjąć.
Celnicy i grzesznicy mają większą nadzieję na zbawienie niż ci,
którzy znając Słowo Boże nie chcą mu być posłuszni. Człowiek, który
widzi w sobie grzesznika i wie, że jest nędzny przed Bogiem, będzie
czynił poważne wysiłki, by nie być na wieki wykluczonym z królestwa
niebieskiego. Zna swe niedomagania i szuka lekarstwa u Wielkiego
Lekarza, mówiącego: A tego, który do mnie przychodzi, nie wyrzucę
precz (Jan 6,37). Takie oto dusze może Pan przyjąć do swej winnicy.
Chrystus nie potępił syna, który przez pewien czas nie chciał słu-
chać ojca, ale i nie dał go jako przykład. Ludzie, którzy postępują tak
jak ów drugi syn nie zasługują na pochwałę, nie można szczerości ich
postępowania traktować jako zalety. Uświęceni przez prawdę mogliby
stać się dzielnymi współpracownikami Jezusa, ale stanowisko, jakie zaj-
mują, jest obrażające, wyzywające, graniczące z bluznierstwem. Fakt,
nadzieja.pl 179
Ellen G. White
PRZYPOWIEZCI CHRYSTUSA
że ktoś nie jest obłudny absolutnie nie zmniejsza jego grzeszności. Jeśli
głos Ducha Zwiętego dociera do serca, jedynie dawanie mu bez waha-
nia posłuchu może uchronić przed niebezpieczeństwem. Kiedy przyj-
dzie wezwanie: Idz, pracuj dziÅ› w winnicy , nie odrzucaj go. Niebez-
piecznie jest zwlekać, wezwania można już nigdy więcej nie usłyszeć.
Niech nikt sobie nie schlebia, że grzechu, jakiemu przez pewien
czas ulega, można się będzie z czasem wyzbyć. Tak nie jest. Każdy
grzech osłabia charakter i wzmacnia przyzwyczajenie, a skutkiem tego
jest fizyczne, duchowe i moralne zwyrodnienie. Możecie wyrazić skru-
chę za popełnione winy i wejść na właściwą drogę, zażyłość z grze-
chem utrudnia odróżnienie dobra od zła. Szatan będzie ustawicznie
atakował, używając jako broni nagromadzone w was złe nawyki.
Wykonanie polecenia: Idz, pracuj w winnicy będzie probierzem
szczerości każdej duszy, sprawdzianem, czy uczynki i działanie będą
towarzyszyły słowom, czy powołany wykorzysta całą posiadaną wie-
dzę w wiernej i ofiarnej pracy dla właściciela winnicy.
Apostoł Piotr mówi o naszym planie działania: Aaska i pokój
niech się wam rozmnożą przez poznanie Boga i Pana naszego, Jezusa
Chrystusa. Boska jego moc obdarowała nas wszystkim, co jest po-
trzebne do życia i pobożności, przez poznanie tego, który nas powołał
przez własną chwałę i cnotę, przez które darowane nam zostały dro-
gie i największe obietnice, abyście przez nie stali się uczestnikami
boskiej natury, uniknąwszy skażenia, jakie na tym świecie pociąga za
sobą pożądliwość. I właśnie dlatego dołóżcie wszelkich starań i uzu-
pełniajcie waszą wiarę cnotą, cnotę poznaniem, poznanie powściągli-
wością, powściągliwość wytrwaniem, wytrwanie pobożnością, poboż-
ność braterstwem, braterstwo miłością (II Piotra 1,2-7).
Jeśli troskliwie uprawisz winnicę swej duszy, wówczas Bóg uczyni
cię swym współpracownikiem i działać będziesz nie tylko dla siebie,
ale i dla innych. Chrystus, przedstawiając swój zbór jako winnicę, nie
uczy, że sympatię i działalność mamy ograniczyć do członków zboru
winnica Pańska ma być powiększona. Pan pragnie rozszerzyć ją na
wszystkie strony świata. Pouczeni przez Boga i obdarzeni Jego łaską
mamy nauczać, jak pielęgnować delikatną winną latorośl. Bóg czeka
na dowody naszej wiary, miłości i cierpliwości. Chce przekonać się,
180 nadzieja.pl
Christ Object Lessons
wersja dla Adobe Acrobat Reader, © 2002
czy wykorzystujemy wszystkie dane nam walory, by stać się dzielnymi
pracownikami Jego winnicy.
Bóg dla swoich wiernych jest Ojcem, i jako Ojciec oczekuje od
[ Pobierz całość w formacie PDF ]